Δέκα ολόκληρα χρόνια.Αλήθεια,πως πέρασαν,αναρωτήθηκε.
Σα να ήταν χθες που το πάθος τον συνέπαιρνε και τον ωθούσε
να γράφει και να ξαναγράφει ατέλειωτα "Γράμματα στον Μάριο".
Εκεί στο μικρό του δωμάτιο,κάτω από το επιβλητικό και συνάμα
ερωτικό βλέμμα της "Μόνα Λίζα",ισορροπούσε επικίνδυνα πάνω
σε "Σχέσεις Θανάτου".
Έπιασε την πένα και βάλθηκε να ξαναδίνει ζωή στις σκέψεις του,
καθώς το "Απογευματινό Φως'' πλημμύριζε το δωμάτιο.

                                                                        'Ένας μικρός φόρος τιμής στη φιλία μας'
 

Επισκεφθείτε τη σελίδα του ΑΛΕΞΗ